De weg naar Melbourne ligt vol met lege wijnpakken

Hee allemaal

Ik zit nu in een internet cafe in de stad, heb gister in het hostel een enorm stuk getikt voor op mijn blog, maar toen deed het internet het niet naar behoren dus kon ik het niet plaatsen. Daarom vandaag dat stuk meegenomen op een usb stick om deze hier te plaatsen en nu leest deze computer mijn usb stick niet. GGGGGGGRRRRRR. Dus nu alvast een heleboel foto's en vanavond probeer ik nogmaals het verhaal erop te zetten. Sowy!

Gelukt! Jeeeeeej! Komt ie:

Weer een berichtje van down under, om precies te zijn vanuit Melbourne deze keer. We zijn hier nu 2 dagen en we hebben er 4 dagen over gedaan om hier te komen. Zaterdag vertrokken vanuit Sydney. Ik ben een erg blije passagier, kan als enige van ons vieren niet rijden en dus heb ik met mijn medereizigers afgesproken dat ik kook. De falcon zit en rijd heerlijk. Te lekker eigenlijk, ik val onmiddelijk in slaap zodra mijn kont de achterbank raakt, met als gevolg dat ik de helft van de tijd lig te pitten achterin. Het landschap hier is ongelofelijk, het veranderd drastisch iedere 10 minuten. Van uitgestrekte vlaktes tot berglandschappen met tropisch regenwoud. En... Ik heb mijn eerste wilde kangaroes gezien! Hele kuddes! En daarbij natuurlijk ook het onvermijdelijke roadkill, als ik had gewild kan ik de rest van de 7 maanden hier daarvan eten (misschien ga ik dat nog wel doen als het geld op raakt ;)) Als eerste gestopt in een plaatsje dat Cooma heette, Coma in het nederlands dus. De grappen die je hierover kan maken zijn eindeloos. Voorbeeld: Op de grond gaan liggen en dan zeggen: Ik heb in Coma gelegen (een zeker iemand is niet langer uniek).... enz enz. Overnacht in een soort bouvakkershut op een camping, zonder verwarming ('s nachts is het hier overigens erg koud in het zuiden, het is dan ook winter). Daarom onszelf maar warm gedronken met de goedkope wijn uit pakken die ze hier goone noemen (schade: 2 pakken). Heeeeeeerlijk geslapen daarna.

De volgende dag on the road again. Ditmaal iets dichter langs de kust gereden. Gelunched op een prachtig strand bij Tathra. Dit maal was het paln om een gratis camping te vinden om aldaar een nacht in een tent te gaan slapen. Veel kouder dan de hut in Cooma kon het niet worden dus dan kan het ook wel gratis, was de achterliggende gedachte. Was het maar bij een gedachte gebleven. De uitverkoren camping (gratis want: geen electriciteit, geen stromend water, geen niks) lag bij een plaatsje genaamd Scrubby Creek. Het begon heel romatisch: kampvuurtje (Stan helemaal in zn element), vlees grillen, prachtige sterrenhemel. Tot het moment dat we daadwerkelijk gingen 'slapen' in ons tentje. Zo koud. ZOOOO KOUD. ZOOOO VER-SCHRIK-KE-LIJK KOUD!!! Daar hadden geen 6n pakken goone tegenop gekund. Zowat bovenop Floor gaan liggen voor een beetje warmte. De jongens lagen in de auto en haden het nog zwaarder, althans 1 van hen: Stan. Die had het en koud, en Maui snurkte vreselijk. Hij heeft uiteindelijk het vuur maar weer opgestookt en is buiten gaan liggen (6x verplaatst vanwege de rook, de arme ziel). Jullie begrijpen dat het de volgende ochtend errug gezellig was in de auto ;) De volgende dag weer ongeveer 400 km gereden en in een plaatsje gestopt dat Sale heette (die namen hier! Werkelijk hysterisch). Ditmaal vonden we dat we wel wat comfort verdienden en daarom maar een veel te dure hut gehuurd. De verhuurster zei (toen ze de 115 dollar inde): It's totally worth it, it's just like coming home'. En dat was waar, ge-wel-dig wat een luxe. Prachtige keukentje, televisie, eigen douche (waterstraal mach 3) en wc (met fohn!) en heel veel zachte bedden waaronder een gigantisch 2 persoonsbed (welke Floor er ik ons natuurlijk meteen toeeigenden, af en toe moet je gebruik maken van je meisje-zijn). Op zoveel geluk moest natuurlijk gedronken worden (schade: 1 pak).

Volgende dag uitgerust naar Melbourne en daar 's midags aangekomen. Een hostel uit de lonely Planet geplukt, wat overigens nog een hel was om in het echt te vinden. Daar aangekomen bleek dat dit hostel eigenlijk een cafe was, omgebouwd tot hostel. Van eigenaar Mick (een typische laidback Australier), kregen we zelfs een gratis biertje bij incheck (ik bedoel maar). We konden alleen nog niet onze kamer zien want die was nog bezet. We hadden toen vermoedens moeten krijgen maar in plaats daarvan zeiden we: No worries mate! (= het nationale levensmotto hier) en gingen we de stad verkennen. Melbourne is fantastisch, mooi, gezellig en minder gejaagd dan Sydney. 's avonds kwamen we terug en kregen we onze pasjes voor het deurslot van onze kamer. Daar aangekomen bleek alleen dat het desbetreffende deurslot een gigantisch gat in de deur was! Dat was best een shock, en toen hadden we het beddengoed nog niet gezien. Van mijn kussen kun je letterlijk soep koken (zie foto's). Op de muur staan teksten als: If you like comfort, clean sheets, quiet sleep en not getting pissed every night you're not in the right place! We wilden eigenlijk vluchten maar daar was het al veel te laat voor,. Dus een backpack voor de deur en slapen maar, met het idee om de volgende dag een nieuw hostel te zoeken. De volgden dag brak pas om half 1 aan (dat reizen is schijnbaar nog best vermoeiend) en kwam met 2 missies: een roadworthy (= een soort APK) voor de auto en nieuwe schoenen voor mij halen. Mijn oude (na ja, 1 maand oude) schoenen haden het namelijk halverwege Melbourne opgegeven met als gevolg dat ik al 2 dagen met een flapzool liep. Dus de mannen gingen met de auto weg en Flo en ik shoppen in de stad. Nou dat hebben we geweten, 4 uur en 20 km later (flapflap bij iedere stap) hadden we nog steeds geen sneaker shop gevonden. We wilden het bijna opgeven toen we tegen een geweldige sneakershop opliepen. Daar een veel te duur maar fantastisch paar schoenen gekocht en platzak maar gelukkig de deur uitgelopen. Wie heeft er eten nodig als je nieuwe schoenen hebt? No worries mate! 's avonds was er in ons hostel annex cafe gratis eten en een quiz waarbij je 100 dollar aan bier kon winnen. We waren veel te verrot om te verhuizen dus besloten we te blijven en in te blenden door met de quiz mee te doen (logische redernering toch?). Natuurlijk als laaste geeindigd maar wel tonnen nieuwe vrienden gemaakt waarmee we een werkelijk idiote nacht hebben gespendeerd, vol drankspellen (oa Slap the Goone!) en schoenen ruilen.Schade: ik ben gestopt met tellen na 6 pakken.

Vanmorgen opgestaan met een gigantische kater en daarom heerlijk relaxed op het strand in St Kilda. Bij terugkomst ontdekten we dat ons een zware nacht te wachten staat want er is hier een poolcompetitie en heel veel fanatieke Ieren (btw: hou je weg van Ieren, hun drankprobleem werkt besmettelijk. Onze nieuwe vrienden zijn Iers). Ergo: Melbourne en dit hostel zijn geweldig en we zijn hier nog laaaaaang niet weg ;) Al met al gaat het (op een klein katertje na) dus super met mij dus maak jullie geen zorgen. No worries mate!

Hoe is het daar?????

Dikke poes
Ge (zoals ik hier heet)