India: Holy Cow!!

Hallo allemaal!
Dit is waarschijnlijk de moeilijkste weblog die ik ooit geschreven heb, en het heeft me zeker de meeste tijd gekost om te schrijven. Tientallen keren ben ik begonnen en half in gestopt, om later weer overnieuw te beginnen. Maar nu moet het er maar van komen: Mijn beschrijving van de gekte van India.

Het is waarschijnlijk handig om te beginnen bij het begin: Onze aankomst in India vanuit Nepal. In Nepal had zowat iedereen ons gewaarschuwd voor ongeveer alles in India: de hele dag werd je lastig gevallen en iedereen zou proberen je een poot uit te draaien. Nou om eerlijk te zijn vonden wij Nepal al vaak een drama, vooral in de grote steden werd je constant lastiggevallen of je niet een taxirit/nieuw vloerkleed/drugs/sieraden/eten etc etc wilde. En als je 'nee' zegt dan betekent dat in Nepalees blijkbaar: 'ze is er nog niet over uit en dus heeft ze meer overtuigingskracht nodig'. Daarnaast moest over alles in Nepal hard onderhandeld worden. Als je wat wilde kopen wist je dat je minimaal 10 minuten kwijt was om ze 5 keer lager dan hun orginele prijs te krijgen. En dan rekenden ze nog 'witte' prijzen. Om doodmoe van te worden. En in India zou het allemaal nog erger worden. In India zouden we geen minuut rust krijgen. Moesten we constant oop onze hoede zijn. Veel van de reizigers die we spraken waren letterlijk gevlucht naar Nepal om maar te ontkomen aan de gekte die India heet. En dan heb ik het niet over een paar mensen, maar bijna iedereen die we spraken die er geweest was. We waren helemaal vergeten waarom we ook alweer naar India reisden, en bespraken al serieus vluchtroutes, mochten we het niet aankunnen. Dus met het zogenaamde 'skriebelbientjun' de grens over.

En toen kwamen we er. En waren we vanaf moment 1 verkocht.

Begrijp me niet verkeerd. Reizen in India is inderdaad een 'full on' ervaring. Het is zo'n ongelofelijk heftig land: geluiden, kleuren, geuren; alles lijkt er in volume 10 te staan. En het is vol, erg vol. Er zijn over een biljoen Indianen en soms heb je het gevoel dat je ze allemaal in 1 dag hebt gezien. En vallen ze je lastig? Ja, maar ze zijn over het algemeen minder irritant dan de Nepalezen. In Nepal kon 1 taxichauffeur je dag vergallen door simpelweg niet op te sodemieteren terwijl je hem toch duidelijk had verteld dat je dat alleen van hem wilde. In India laat de gemiddelde riksja chauffeur je na een duidelijk 'nee!' meestal met rust, maar dan zijn er dan nog een miljoen collega's van hem die voor de zekerheid dan toch even checken of je echt geen lift wil. En ja, dat is irritant, net als het feit dat iedereen hier de hele hele dag zijn claxon ingedrukt houdt (nogmaals, net als in Nepal maar met een miljoen meer riksha's, motors, bussen, truck's en auto's), iedereen je ongegeneerd (minutenlang!) aanstaart en foto's van je neemt (ik denkt dat ik inmiddels op verscheidenen obscure Indiaanse websites te vinden ben als iemands 'westerse vriendin'...), men geen gevoel van persoonlijke ruimte heeft en je dus constant aangeraakt wordt, telkens dezelfde vragen aan je worden gesteld door wildvreemden ("waar kom je vandaan? hoelang blijf je hier? Wat vind je van India? Is dat je man?) en natuurlijk het eeuwige onderhandelen over de prijzen (al zijn ze een stuk eerlijker dan de Nepali, je hoeft er vaak maar een paar cent vanaf te praten). En dan heb ik het nog niet eens over de belangrijkste reden waarom veel mensen India niet aankunnen: de enorme armoede hier.

Ik moet zeggen dat ook ik hier hier vaak mee worstel. Allereerst met de met de meest duidelijke tekenen van armoede: de bedelaars. Overal zijn ze, veelal kinderen, oude mensen met al dan niet een lichamelijke handicap. De verschrikkelijkste verminken kom je hier tegen, van brandwondpatienten en lepralijders tot de meest afschuwelijkste onbehandelde geboortedefecten (zoals veel mensen met omhoogstaande benen!). Als toerist ben je een makkelijk doelwit, en helemaal twee blonde reuzen als ons. Op een gegeven moment moet je wel nee zeggen, anders wordt je constant gestalkt. En het klinkt hard, maar het is niet aan ons om deze problemen op te lossen. Als toerist doe je jouw deel door geld in India te steken, en geld geven aan bedelaars maakt dat witte mensen alleen maar meer het doelwit worden, waar het toerisme (en dus India) weer onder lijdt. Natuurlijk vergeet je deze logica als je een 5_jarige om je been hebt geklemd, maar zelfs daar leer je na een tijdje reizen mee omgaan. Wij nemen nu een 'uitdeel' tros bananen met ons mee als we naar drukke openbare plekken gaan.
En daarnaast is er de armoede in de straten: het gebrek aan hygiene en de smerigheid die aan veel van de plaatsen kleeft. Overal zijn open riolen, smerige zwerfdieren en afval. Mijn lijf heeft zich tot nu toe goed gehouden, 1 keer een aanval van buikgriep die maar 12 uur duurde, maar vele reizigers hier zijn het slachtoffer van eeuwig durende ziektes die ze wekenlang uit het veld slaan en ze soms vervroegd naar huis sturen. Kortom: je moet echt tegen een stootje kunnen als je hier wil rondreizen.

Maar als je leert door deze dingen heen te kijken is India een waar reizigersparadijs. In alle opzichten een ongelofelijk gevarieerd land.
Ten eerste is daar de variatie in landschap. Geen plek is hetzelfde, uitgestrekte jungles, torenhoge bergen, woestijnen en niet te vergeten de prachtige stranden. Toen ik naar India kwam had ik geen idee dat ik het grootste gedeelte van mijn tijd met mijn kont op een idylisch strand zou liggen, kijkend naar schitterende zonsondergangen met wilde dolfijnen al sippend aan een cocktail, maar tijdens ons verblijf in Goa en het noorden van Kerala was dat precies wat we deden. En heel belangrijk: helemaal alleen, want ondanks de ontwikkelde toerisme sector in deze provincies zijn er nog zat onontdekte paradijsjes te vinden.

Ook voor mijn (en Dave's) fascinatie met dieren is dit de een geweldige plek; in Bandhavgarh National Park hebben we tijgers gespot! Althans, heeft Dave tijgers gespot, ik gilde bij iedere verdachte boomstronk: tijger! TIJGER!!! en maakte iedereen enthousiast voor niks, maar toen er een echte tijger letterlijk op ons pad kwam (ze zat 10 meter voor onze open jeep!) was ik natuurlijk aan het dromen en ging Dave er vandoor met de eer. Maakt het natuurlijk niet minder indrukwekkend om zo'n prachtig majeustieus dier in het wild te zien. Het gaf ons een week lang een roze wolk waar we niet van af te sleuren waren.

En dan is er de ernorme culture diversiteit die dit land rijk is. De hele dag zijn er ceremonies aan de gang waar wij geen bal van snappen maar wel hoogst interessant zijn. Voorbeeld? Bij een huwelijk tussen rijke mensen lopen er parades voor de straat van mensen met TL_buizen geweien op hun hoofd. Al deze lichtgevende hoofddeksels zijn verbonden met een dik electriciteitskoord die weer eindigt in een generator die op het hoofd van de laaste persoon van de stoet wordt gedragen. Deze parades zijn soms wel 30 personen lang, en jullie begrijpen dat wij in een deuk lagen toen we 1 voor het eerst zagen. Het leven op straat is zo kleurrijk met alle vrouwen in hun prachtige sari's en ontbloot middenrif (ja, ook als je 95 jaar en net zoveel kilo bent...) En dan zijn er de heillige tradities van het verbranden van de lijken langs de Ganges rivier. Voor veel Indianen is het de ultieme wens om daar na hun dood verbrand en hun as verspreid te worden, met als gevolg dat er langs de kant van de Ganges 24 uur per dag vuren branden. Dit gebruik is vooral enorm in de stad Varannassi waar we in de vroege morgen een rondvaart over de Ganges maakten. Naast het verbranden van de lijken is het ook een heilige plek om jezelf te wassen in diezelfde rivier en je zo te ontdoen van al je zonden. Jullie begrijpen dat je zonden het enige is wat hier gereinigd wordt...

En soms is dit land verrassend ver vooruit met haar ontwikkeling. Zo is er een trein systeem waar de ns een puntje aan kan zuigen. Iedereen kan hier met de trein reizen, de prijzen varieeren van belachelijk laag (maar dan zit je ook vee transport sectie) naar nog-niet-veel-geld (en met die laatste reis je behoorlijk luxe). In deze treinen heb je je eigen bed voor een overnacht reis (niet al teveel luxe aangezien een gemiddelde treinreis al snel 10 uur is) en komt er iedere 10 minuten mensen met thee/koffie/snacks/boekjes/speelgoed en wat dan ook al niet voor ellende langs. Echt een zegen voor reizigers

Daarnaast heeft ieder van haar provincies heeft haar eigen gebruiken en cultuur. Zo heeft Kerala (1 van de meest succesvolle en rijkste staten van India) een communistisch bestuur, en heeft Kamel (waar ik nu ben) een eigen taal zodat Indiaanse toeristen verplicht zijn om hier engels te spreken.
En, iedere provincie heeft zijn eigen keuken... Met simpelweg VERRUKKELIJK eten.....
Oh, het eten hier.....
Het maakt werkelijk niet uit waar je bent, of waar je het koopt: Ieder gerecht is een geschenk. We doen hier niks anders dan eten, eten, eten en zijn hoogst verbaasd dat we niet 10 kilo zwaarder zijn dan wanneer we vertrokken. Curries (zo heet mogelijk), biriyanies, tandoor, het kan niet op. En al dat lekkers voor belachelijk weinig geld, een restaurant diner voor 2 (Dave en Geja porties) kost je hier tussen de 3 en 5 euro. Alleen voor de hardcore rood vlees eters is hier weinig te beleven, de koeien zijn veelal alleen om te aaien en te aanbidden ;) We zijn zulke fans van het eten hier dat we inmiddels een kookcursus hebben gedaan en we een paar kookboeken rijker zijn. Dus jullie zijn van harte uitgenodigd om mijn nieuw kookkunsten te proeven als ik weer terug ben ;)

Maar waar ik vooral een lofzang op wil geven is de variteit in religie hier. India's grootste religies zijn het Hindoeisme, en het Islamitische en Christelijke geloof. In het leven van alle dag op straat valt vooral het Hindu geloof op. Dit omdat ze de uitvinder van kitsch lijkt te zijn met ongelofelijk kleurrijke en gedetailleerde tempels, uitgebreide ceremonies en vele, vele gebruiken. We hebben een aantal tempels bezocht en mijn hoofd spinde toen ik hoorde hoeveel goden er betrokken zijn, hoe deze goden met elkaar verbonden waren en hoe je je moest gedragen om al deze goden maar tevreden te houden. Man, ik dacht dat het Christendom ingewikkeld was maar dat is 'peanuts' vergeleken hiermee. Daarnaast vind je op iedere straathoek wel een beeld van de blauwe god Shiva, en anders wel 1 van zijn vertegenwoordigers: de alomvertegenwoordigde heilige koeien hier. En als je die niet ziet dan vallen de miljoenen rode stippen op een ieders voorhoofd je wel op. Het is net alsof iedereen de hele dag op de opnamestand staat.
Het Christendom is minder schreeuwerig dan de Hindu's maar kan er ook wat van. In Goa en Kerala (beide ooit van Portugal geweest) kun je je kont niet keren zonder tegen een enorm Jezus of Maria portret aan te lopen of bijna overreden te worden door 1 van de trucks met levensgrote "Jezus Saves!" letters erop. In hun verbeelding is Jezus net zo 'migraine' kleurrijk als Shiva en hangen deze twee ook vaak gebroedelijk naast elkaar in menig huiskamer. Het Islamitische geloof is minder luidruchtig aanwezig maar ook sterk vertegenwoordigd, vooral in het noorden. Je merkt er over het algemeen niet zoveel van, totdat je wakker wordt gezongen voor het ochtendgebed, tegen een vrouw in een burka aanloopt of je ineens een geslachte koe ziet hangen (ik schrok me een hoedje toen ik voor het eerst halal geslachte koe op het menu zag!) Ik heb me vaak verbaasd over het gemak waar deze religies met elkaar lijken samen te leven, en hoe makkelijk ze in elkaar over lijken te vloeien, tot ik besefte dat hier wel degelijk aanpassingen worden gemaakt. Zo houden de meeste mensen zich aan elkaars eet regels, is er 1 soort manier van kleden die in alle geloven (op sommige extremere varianten na) wordt geaccepteerd (de kleurrijke, schouderbedekkende sari's voor vrouwen en lange broeken of rokken voor mannen) en vind je in iedere stad wel kleine aanpassingen die het makkelijker leven met verschillende religies maken (bijvoorbeeld scheiding man-vrouw, en strenge regels wat betreft alcohol). Overigens weet ik dat het niet altijd koek en ei is, en dat er met name grote problemen tussen de Hindu's en Moslims zijn, maar dit gaat om mijn ervaring, en ik heb daar weinig van gemerkt. Het mooiste voorbeeld van deze samensmelting van religies zag ik een paar dagen geleden. Een heilige (Hindu) koe die doodgemoederd de bloemenslingers van een Jezus_truck stond te eten werd weggejaagd door een vrouw in een burka. Hoezo intergratie? ;)

Dus mijn trouwe lezers, wil je ooit een reis maken die je hele wereldbeeld ondersteboven gooit, raad ik bij deze India van harte aan. En lijkt het je niks hou dan deze weblog in de gaten voor deel 2 van mijn India en (en snel) Sri Lanka trip. Nu ga ik eerst Oud en Nieuw vieren in Chennai en daarna 10 dagen bakken en snorkelen op de Andeman Eilanden!

Voor nu: allemaal een gelukkig nieuwjaar toegewenst en tot snel!

Dikke poes
Geja